عبدالحسین برنسی در سال ۱۳۲۱، در روستای “گلبوی کدکن” از توابع تربتحیدریه متولد شد.
روحیه ستیزهجویی با کفر و طاغوت، از همان اوان کودکی در او وجود داشت و در کلاس چهارم دبستان، به دلیل بیزاری از رفتار معلم طاغوتی خود و فضای نامناسب درس و تحصیل، مدرسه را رها کرد.
در سال ۱۳۴۱ به خدمت زیر پرچم احضار شد که به جرم پایبندی به اعتقادات اصیل دینی، از همان ابتدا مورد اهانت و آزار افسران و نظامیان طاغوتی قرار گرفت.
در سال ۱۳۴۷ ازدواج کرد و در همین سال، اعتراضات او به برخی خدعههای رژیم پهلوی (مثل اصلاحات ارضی)، به اوج خود رسید و به دلیل برخی مشکلاتی که برای او به وجود آمده بود به شهر مقدس مشهد مهاجرت کرد.
هرچند شغل او بنایی بود، در کنار کار، دروس حوزه نیز می خواند. بعدها به علت شدت یافتن مبارزات ضدطاغوتیاش و زندان رفتنهای پی در پی و شکنجههای وحشیانه ساواک و نیز پیروزی انقلاب و حضوراو در گروه ضربت سپاه پاسداران، از این مهم باز ماند.
به دلیل لیاقت و رشادتی که از خود نشان داد، مسوولیتهای مختلفی را بر عهده گرفت که آخرین مسوولیت او، فرماندهی تیپ هجده جوادالائمه (سلامالله علیه) است. وی در ۲۳/۱۲/۱۳۶۳ درعملیات بدر به شهادت رسید. اما پیکر او مفقود ماند.
کتاب خاکهای نرم کوشک نوشته سعید عاکف بر اساس زندگی این شهید بزرگوار و براساس خاطرات همسر و دوستان عبدالحسین برنسی نوشته شده است.
این کتاب به پرفروشترین کتاب در زمینه جنگ ایران و عراق تبدیل شده و رهبر انقلاب در جمع فیلم سازان و کارگردانان سینما و تلویزیون درباره این کتاب و شهید برونسی فرموده بودند: «این اوستا عبدالحسین بُرُنسى، یک جوان مشهدى بنّا، که قبل از انقلاب یک بنّا بود و با بنده هم مرتبط بود، شرح حالش را نوشتهاند و من توصیه مىکنم و واقعاً دوست مىدارم شماها بخوانید. من مىترسم این کتابها اصلاً دست شماها نرسد. اسم این کتاب «خاک هاى نرم کوشک» است؛ قشنگ هم نوشته شده. ایشان اول جنگ وارد میدان نبرد شده بود و بنده هم هیچ خبرى نداشتم. بعد از شهادتش، بعضى از دوستان ما که به مجموعههاى دانشگاهى و بسیج رفته بودند و با این جوان بىسواد – بىسواد به معناى مصطلح؛ البته سه، چهار سالى درس طلبگى خوانده بوده، مختصرى هم مقدمات و ابتدایى و اینها را هم خوانده بوده – صحبت کرده بودند، مىگفتند آنچنان براى اینها صحبت مىکرده و حرف مىزده که دل هاى همه اینها را در مشت مىگرفته؛ به خاطر همین که گفتم، یک معرفت درونى را، یک ادراک را، یک احساس صادقانه را و یک فهم از عالم وجود را منعکس مىکرده؛ بعد هم بعد از شجاعت هاى بسیار و حضور در میدان هاى دشوار، به شهادت مىرسد؛ که حالا کارى به جزییات آن ندارم. این زیبایی هایى که آدم در زندگى یک چنین آدمى یا شهید همت و شهید خرازى مىتواند پیدا کند و یا اینهایى که حالا هستند، نظیرش را شما کجا مىتوانید پیدا کنید؟ کجا مىشود پیدا کرد؟»
پس از این فرمایش حضرت آیت الله خامنه ای فیلم سینمایی بر اساس کتاب خاک های نرم کوشک ساخته شد؛ به کبودی یاس، فیلمی است از جواد اردکانی که برای اولین بار در بیست و هفتمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر به نمایش درآمد.
این فیلم در جشنواره فیلم فجر، برنده سیمرغ جلوههای وِیژه و نگاه ملی شده است
منبع شمیم ظهور در بلاگفا